Blue Moon Festival |
organisation: Blue Moon Festival artist: Elmore D & Cocco Bro's (The Fleet) side stage: |
© Rootsville 2016 |
|
Vorig jaar was het me niet gelukt wegens een overvolle agenda maar voor de 11de editie van het ‘Blue Moon Festival’ te Visé mochten we dit jaar geen verstek laten gaan. Een prachtige affiche met niets dan ‘locals’ op de bandstand dat kan niet anders dan een volle zaal als resultaat geven. Ook hier in Visé liet organisator Erol Engin me dadelijk kennismaken met het warme en hartelijke welkom dat zo eigen is aan onze Waalse landgenoten. In een mum van tijd wist ik waar ik me kon begeven en dat was zowat overal. De vrienden van ‘DLB on Stage’ waren al bezig met het aanplakken van de affiche voor hun indoor festival op zaterdag 05 november. Onmiddellijk enkele glazen met Renaud en zijn kompanen van ‘Little Hook’, de Boogie Beasts en we konden er zo aan beginnen. Vier bands op de affiche en alle vier hadden ze wel raakpunten met deze streek dus konden we zonder omweg stellen dat dit het festival zou zijn van de ‘local heroes’. Voor het eerste officiële concert en tijdens de change-vers konden we ons allen verwarmen aan Newton Lawrence. Deze kameleon weet van wanten in het professionele leven maar ook als muzikant blijkt hij een buitenbeentje te zijn. Op een zelfgemaakt mini-klavier brengt hij een diversiteit van nummers gaande van een filmtrack uit het ‘Jungle Book’ over popnummers als ‘I’ll Be There’ van de King of Pop of nummers van Frankie Vallie. Tijdens één van de change-overs brengt hij de aanwezigen zelfs richting Tomorrowland en tegen het einde zijn zelfs verzoekjes welkom bij dit toch wel enigszins speciaal talent. Hallelujah!!! Bij het bekijken van de affiche was de eerste band erop uit mijn gezichtsveld weggebleven dus werd het een beetje zonder voorgeschiedenis kennismaken met ‘The Muddy States’. Gelukkig konden Jan Jaspers en Gert Servaes er me enige info over verstrekken. Deze ‘The Muddy States’ zijn een heerlijke binnenkomer en kan je als kruising aanzien tussen de ‘Levellers’ en ‘The Poques’, dus een hoop Irish getinte drinking songs op het menu. Deze ‘The Muddy States’ bestaan uit frontman Jonny die ook een solo carrière weet uit te bouwen als Johnny Dick, Davey aka Sexmachine op de bass, Mary op de fiddle, Simon aan de drums en ik denk nog een Louis aan de gitaar. Celtic Punk is er iets dat er wel in gaat op een vroeg uur al moeten we zeggen dat het er braafjes aan toe gaat maar dat doet niet onder aan de kwaliteiten van deze band die toch aardig wat fans op de been hadden gekregen. Met nummers als ‘Dusty Rasor’ en ‘Muddy States’ vrolijken ze deze gezellige oude turnzaal hier meer dan op en er kan zelfs Ferre Grignard bij met ‘Drunken Sailor’ als dit geen sterke binnenkomer is…Sláinte! En zo zitten we al meteen ook aan de grote kanonnen. Renaud Lesire en zijn ‘Little Hook’ hun digitaal erfstuk zit er aan te komen en vanavond kunnen we hier al een voorsmaakje van krijgen. Renaud, Big Dave, Steve ‘dynamite’ Wouters en Bart Mulders kan je gerust als ‘missing link’ tussen blues en boogie vernoemen. Ze brengen dit allemaal met juist dat tikkeltje extra waardoor je aan hun lippen bent gekluisterd. Nummers als ‘Shake It’ doen de ganse volle zaal hier ‘shaken’ en they can boogie all night long… Na het opzwepende ‘Poor Black Betty’ komt er een ‘wow’ gevoel op je af. Ik kende de nummers al een tijdje en wist van Renaud dat dit zeker zou opgenomen worden in de selectie voor hun debuutalbum. We hebben het hier over het aangrijpende ‘Mourir Debout’ volledig in het Frans gezongen en net als bij mij is dit bij velen een kippenvel moment. Hun eigenste 'Hooked' en 'Drowning' brengen de zaal verder in extase voor al diegene die nog niet van de kaart zijn. Voor onze Vlaams-Waalse coalitie de ‘Boogie Beasts’ heeft dit ‘Blue Moon Festival’ een speciale plaats gekregen. Het was immers vijf jaar geleden dat deze samenwerking hier één van hun eerste concerten wisten te geven en dat schept uiteraard een band. Met Jan en Gert en natuurlijk ook met door de bandleden van ‘Little Hook’ zijn er toch wel wat Vlamingen onder de aanwezigen zoals ook Ilse en Chris maar dan zonder 'boetiek' en dat zal ook ‘Erol Engin’ wel deugd doen. Deze ‘Boogie Beasts’ dat is pure boogie en overduidelijk party time! Wanneer Gert, Jan, Lord Benardo en The Goonmat eraan beginnen mag je zonder fout stellen dat de temperaturen hier enkele graden de hoogten in gaan. Hun intro 'Ella Line' is zo krachtig dat er voor het podium haast geen doorkomen meer aan is. 'Shak'em' en 'Boogie Chillen' zijn altijd wel waardemeters voor de ambiance maar voor mij blijft 'The Game' nog steeds een buitenbeentje, uitstekend voor een feestje op een saturday night! Met 'Vegas' en 'Disco' weten de fans dat het er bijna opzit en klinkt het uit de speakers van ...boogie beasts, boogie beasts...tot dit viertal eraan komt voor een bisser. Rond de klok van middernacht zijn we hier toe gekomen aan de laatste groep. ‘The Fleet’ is een nieuw project van Elmore D en de Cocco bro's en ook zij voelen zich hier thuis. De naam van deze formatie ontleenden ze aan de Britse formatie ‘Fleetwood Mac’ ten tijde van hun bluesperiode. Boegbeeld Elmore D heeft naast JP Cocco aan de bas en Claudy Cocco aan de gitaar en mandoline ook nog zijn zoon Gilles Droithe meegebracht. Om het plaatje compleet te maken doen ze beroep op de Luxemburgse ‘batteur’ Tom Lehnert. Elmore D kennen we als een bluesman zonder al teveel poespas. Zo iemand van wie hem lief heeft volgen hem en zo begint hij ook op een jammende manier aan hun deel van het festival. Na de opneningsjam is it for real met Chester Burnett zijn 'Spoonful'. No-nonsens blues met hoogstandjes als 'Scratch My Back' en 'Shake Your Money Maker' van die andere Elmore doen ons hopen dat deze 'The Fleet' nog wel een tijdje kan stand houden en dat is ook de mening van de nog steeds talrijke aanwezigen. Als einde kan en moet deze Elmore D uiteraard nog een bluesje brengen waardoor hij heel gekend is en dit is in het dialect... Prachtige 11de editie van dit Blue Moon Festival en ge moogt gerust zijn dat we hier volgend jaar weer aanwezig zullen zijn. Thx voor de warmte van onze Waalse bluesvrienden en met de aanwezigheid van een engel vat ik de 'long way home' aan...CU |